.
Już goście z Norwegii – Blood Red Throne – Official przejechali się bezlitośnie walcem po publiczności. Death-metalowa młócka w ich wykonaniu zaostrzyła wszystkim apetyt na to co miało dopiero nadejść. Kiedy na scenę wkroczył Glen Benton z kumplami, scena pokryła się piekielną czerwienią, i Deicide zabrał fanów metalu w najgłębsze piekielne czeluście. Ten band nie ma słabych punktów. Wokal Glena z wiekiem staje się potężniejszy i mega upiornie demoniczny. Ogromne wrażenie zrobił Steve Asheim (tak jak Benton w Deicide od 1987 roku), który jest w znakomitej formie, to co on wyczynia za garami to jest mistrzostwo świata, tempa jakie wygrywał wprawiały widzów w zachwyt.
Kiedy Amerykanie schodzili ze sceny czuć było smród diabelskiej siarki, a także niedosyt, że ich set był taki krótki.

To co działo się na Exodus trudno opisać. Ściana hałasu i wulkan topornie ostrych riffów, spowodował, że publikę ogarnął obłęd. Młyn sięgał od barierek po konsolę, ściany śmierci, mosh – to było szaleństwo rodem z Poland Rock. Maniacy wpadli w totalny amok gdy zabrzmiały „hciory” Exodus, takie jak: „Toxic Waltz” czy „Objection Overruled”.

Mury Progresji wydawały się grzmieć w takt opętańczych gitarowych galopad. Muzycy Exodus byli wpiekłowzięci takim przyjęciem. Fala uderzeniowa energii płynąca z widowni sprawiła, że ich również pochłonął sceniczny taniec potępionych dusz.

fot: Czarek Szczęsny/TeleVizornia
tekst: Janusz Paliwoda